سوختن بریکت های زغال سنگ: برای مثال، بریکت هایی که در کوره های زغال سنگ سوزانده می شوند، معمولاً از زغال سنگ فشرده تشکیل شده اند.
زغال سنگ ایران سنگی است که در طی میلیون ها سال از قسمت های مرده گیاه تشکیل شده است. مانند نفت خام یا گاز طبیعی، زغال سنگ منبع مهم انرژی است و عمدتاً برای تولید گرما و برق استفاده می شود.
برج پیچ در پیچ کولی سابق Zollverein. در آلمان ذخایر زغال سنگ زیادی وجود دارد. زغال سنگ سخت عمدتاً در منطقه روهر استخراج می شد
حدود 300 میلیون سال پیش، بیشتر زمین از جنگل های باتلاقی تشکیل شده بود.
گیاهان مرده در گل فرو رفتند و یک لایه ذغال سنگ نارس تشکیل دادند. در طول هزاران سال، این لایه بارها توسط بخشهای گیاهی جدید و همچنین با گل، ماسه یا قلوه سنگ پوشانده شد. وزن توده های زمین به مرور زمان ذغال سنگ نارس را به زغال سنگ فشار داد.
تقریباً در همه جای زمین ذخایر زغال سنگ وجود دارد. زغال سنگ در لایه های ضخیمی به نام درز در زیر زمین قرار دارد.
بسته به فشاری که قسمتهای گیاه تحت آن قرار میگرفتند و مدت زمانی که در خاک به هم فشرده میشدند، انواع مختلفی از زغال سنگ تشکیل میشد. همانطور که از نامش پیداست، زغال سنگ قهوه ای تیره تا سیاه و کاملا نرم است.
از آنجایی که این نوع زغال سنگ جوان است، نسبتاً نزدیک به سطح زمین قرار دارد و بنابراین می توان آن را از سطح زمین استخراج کرد یعنی بالای زمین. برای حفاری تا رسیدن به لایه زغال سنگ از بیل های بزرگ استفاده می شود.
ذخایر قدیمی زغال سنگ در عمق بیشتری در زمین قرار دارند و تحت فشار بسیار بیشتری فشرده شده اند. به عنوان مثال، درزهای زغال سنگ سخت اغلب در اعماق زیاد قرار دارند و بنابراین باید در زیر زمین، یعنی در معادن استخراج شوند.
برای انجام این کار، شفت هایی در زمین حفر می شود که می تواند صدها متر عمق داشته باشد. برخلاف زغال سنگ، زغال سنگ سخت یا آنتراسیت سنگ سخت هستند.
هنگام سوزاندن، گرمای بسیار بیشتری نسبت به انواع زغالسنگهای جوانتر تولید میکنند و بنابراین برای تولید برق مناسبتر هستند.