در خیمه اورشلیم، نه تنها یک شمعدان سوزانده شد، بلکه ده شمعدان هفت شاخه که توسط خود سلیمان سفارش داده شده بود، پنج تا در سمت راست و پنج شاخه در سمت چپ حرم.
جاشمعی لیان یک محصول با کیفیت و با قیمت مناسب است.
دستورالعمل هایی که موسی برای ساخت منورا ارائه کرد، همچنین حاوی برخی ارجاعات به گیاه شناسی بود. به عنوان مثال، صحبت از درخت بادام بود، اولین درختی که در بهار شکوفا شد، بنابراین نمادی از تولد دوباره طبیعت است.
به گفته یهودیان، از طریق ریشه یک درخت بادام، می توان وارد شهر افسانه ای لوز، خانه جاودانه ها شد.
در هر صورت، منورا از جمله نمادهای دین یهود به عنوان شیء با ارزش و مهمی به شمار می رفت که امپراتور تیتوس هنگام غارت اورشلیم در سال 70 پس از میلاد خواست که آن را در طاق نصرتی که در تالار روم به او اختصاص داده شده جاودانه شود. ، همچنین سرقت منوره.
معلوم نیست برای منورا که در معبد نگهداری می شد چه اتفاقی افتاد. افسانه ای می گوید که این مورد که توسط تیتوس دزدیده شده است، در واقع جعلی بوده است و اصل آن هنوز در جایی در اسرائیل پنهان است.
با این حال، این چلچراغ گرانبها هر از گاهی در تاریخ دوباره ظاهر شد، ابتدا در دستان وندال ها، سپس در قسطنطنیه، تا زمانی که آثار آن گم شد.
امروزه پذیرفته‌شده‌ترین فرضیه‌ها در مورد سرنوشت آن این است که شمعدان یهودی در رم در جایی در واتیکان پنهان شده است، در غاری در اورشلیم در زیر بنای معبد، در تیبر، در قسطنطنیه.
برخی از روایات در منورا نشان نمادین بوته سوزان را می بینند که در آن موسی صدای خدا را در کوه حورب شنیده است. برای دیگران، 7 نور منورا نماد 7 روز خلقت جهان است و اینکه نور مرکزی شنبه است.
در سنت یهودیان انواع دیگری از شمعدان نیز وجود دارد، مانند Chanukiah یا Hanukkiah. لوستری است با نه بازو که در آن نه شمع روشن است.
