آبپاش هفت کاره ساطع کننده های آب هستند که آب را از طریق بازویی با یک یا چند خروجی به نام نازل در فواصل بیش از 5 متر می پاشند. بسته به نوع آبپاش، این آبپاش ها می توانند آب را با چرخش تا 360 درجه روی زمین پخش کنند.
آبپاش ها به دو نوع طبقه بندی می شوند:
آبپاش های پاپ آپ: این آبپاش ها همانطور که از نامشان پیداست به دلیل تاثیر فشار آب برای آبیاری از سطح زمین بیرون می آیند. در حالتی که کار نمی کند زیر زمین پنهان می شوند. استفاده از آن در باغبانی گسترده است.
آبپاش های هوایی: بیشترین کاربرد را در کشاورزی دارند، جایی که روی یک میله نگهدارنده یا سیستم های آبیاری بارانی متحرک یا خودکششی ثابت می مانند.
اسپرینکلرهای هوایی بر اساس ویژگی های زیر طبقه بندی می شوند:
با توجه به مکانیسم چرخش:
ضربه: حرکت توسط ضربه ای ایجاد می شود که آب هنگام خروج از نازل در یک بازوی نوسانی ایجاد می کند و باعث چرخش آن می شود که به نوبه خود حرکت چرخشی آبپاش را انجام می دهد.
توربین یا چرخ دنده: آب از یک توربین یا چرخ دنده عبور می کند که آبپاش را قبل از خروج از نازل می چرخاند.
چرخش یا واکنش: شیب دهانه خروجی باعث چرخش می شود.
با توجه به منطقه مرطوب:
دایره ها: یک چرخش 360 درجه ممتد ایجاد می کنند. معمولاً در داخل زمینی که قرار است آبیاری شوند قرار می گیرند.
سکتوری: چرخشی کمتر از 360 درجه انجام می دهند. معمولاً در لبه های کرت ها برای آبیاری گوشه ها و کناره ها استفاده می شود.
آبپاش های مورد استفاده در کشاورزی با توجه به فشار مورد نیاز آنها برای کار طبقه بندی می شوند. بنابراین ما چهار نوع اساسی را تشخیص می دهیم.
تنظیم کننده های فشار، لوازم جانبی آبپاش هستند که در لوله های آبپاش نصب می شوند که وظیفه آنها حفظ فشار در یک محدوده باریک به منظور جلوگیری از نوسانات فشار در تاسیسات آبیاری بارانی است.
